Düşünmek askıda kalmasıdır fikirlerin bir tamamlanmamışlık retoriği olarak ben hep düşünürüm, bazen yazmanın tamamlığı beni deliye çevirir dönüp silmekten düzeltmekten ibarettir yazmak belki de. Çünkü tamamlanamaz hiçbir şey ne bir yazı ne bir fikir ne bir teori ne de herhangi bir eylem. Tamamlanması bitmesidir yaşamın.
Asıl yaşam dediğimiz şeyi tümleyen dinamik oluşu değil midir?
Evet son zamanlarda her şeye sahibim diye düşünüp durdum. Durdu yaşam yazabileceğim okuyabileceğim bir zamana sahibim, evet. Zamanı kontrol edebilirim ama akıp giderken bana hissettirdiği değil mi yaşam? Bir şeyi kontrol etmek onu kaybetmektir anlıyorum gittikçe...
Kontrol etmiyorum hiçbir çabamı kontrol etmeden akışını izledikçe her şeyi yaşadığımı her şeye sahip olduğumu hissedebiliyorum. Akış hayattır diyorum dönüp durduğum yerde.
Elimde tutmadan yitirdiğim şeyler aslında yaşayabildiklerimdir görüyorum. Görüyorum yaşadıklarım yitirdiklerimdir.
Seviyorum her şeyi en çok da yaşadıklarımın toplamı olduğumu düşündükçe kendimi seviyorum..
Tuttuğum bildiğim ne varsa resetliyor ve yola devam ediyorum tuttuklarım öğrendiklerim düşmanlarımdır belki de öğrenilmiş ve edinilmiş olan.
Söylesenize hangisi mutlak olabilir bildiklerimizin?
Yorumlar
Yorum Gönder