Bir başkası ile yüzleşebiliyorsa kendisiyle de yüzleşmeli insan.

Bir başkası ile yüzleşebiliyorsa kendisiyle de yüzleşmeli insan. 
Kendine dönmeli her hatada kendini de sorgulamalı.

Neden kendi eksiğini bulmakta zorlanır insanlar hiç düşündünüz mü? Bazen çok sahte bir yaşam olduğunu düşünürüz yaşadığımızın. Fakat bunu düşünmemizin sebebi kalıplardır kalıplarımızla sahte olmayan şeyleri tanımlarız sevgiyi saygıyı kalıplara boğarız çoğu zaman en içten şeyi bile saygısızca algılatır bu sistem bize. Aslında asıl gerçeklikle yüzleşmemek için kurgudur tüm bu kalıplar kendimizden kaçmamızı aynaya sırtımızı dönmemizi sağlayacak ve güven verecektir bize sahte bir inançtır belki de.

Bazen -bana yalan söyle inanayım- moduna girersiniz çünkü kurgumuz gerçekliği algılamak için çok dardır. Kabullenilemeyecek gerçekler bunun dışında kalır, zordur kabullenmek çoğu zaman çok zordur. Dünyanın sizin etrafınızda dönmediğini kabullenmelisiniz öncelikle çünkü herkes için yaşam vardır. Siz o kurguyu aşmaya çalışıp bu direnişin size zevk verdiğinizi hissettikçe bunun başkaları içinde bir zevk olabileceğini kabullenmekten çekinirsiniz çoğu zaman. Fakat bu gerçektir siz onu görmezden gelseniz de apaçıktır. Kurallar herkes için baş belasıdır. Bir başkasının direnişini yok saymaya çalışırsınız çünkü kurguya bağlı kalmanız gerekiyor çünkü bu böyledir, böyle öğrendiniz çünkü anneniz babanız sevdikleriniz size bunu gösterdi. Yaşadılar mı peki? bilmiyorsunuz ama bu böyle yaşanmalıdır, bilirsiniz işte bu kurgu kolektif bir kurgudur.

Bu bizim en içimizdeki hesaptır kendimize sormaya korktuğumuz mahrem bir sorudur bu. Çünkü cevabı dönüşümdür bu zordur bu bir değişim değildir, dönüşümdür.


Yorumlar